İkinci çocuğumla hamile bıraktığımda, bir kızım, depolanmış erkek bebek kıyafetlerimizi geçirdik, bebek kızımız tarafından giyilebilecek olanları çıkardık, bağış çoğunluk ve katılamadığım beş veya altı öğeyi kurtarmak. Tahmin edilebileceği gibi, bu ekstra özel kıyafetler hala yedek şifonyerimin üstünde çünkü nereye gittiklerinden emin değilim.
Sonra bu harika fikri şimdi yok olan Wondertime dergisinin blogundan (apartman terapisi aracılığıyla) gördüm.
Kumaşın küçük bir örneğini kesin ve renk örneğini, ideal olarak öğeyi giyen bebeğin bir fotoğrafının yanında bir bellek kitabında tutun.
Ben ayrılıyorum. Gerçekten sevimli görünecekti, ama o zaman yetişkin olduğunda kıyafetlerin boyutunun ve şeklinin tadını çıkaramayız. Ya da karısı yapamaz. (Gizli Fantezi: Bir gün bir bebek torunu bu kıyafetleri giyebilirdi-oğlumun kocamın bebek olarak giydiği tek bir şey koymadığım için değil ve benzer bir elden aşağı kuşak çantamız var Görünüşe göre 1973 çok yumuşak kumaşlar üretmedi.) Ne karar verdiğimi size bildireceğim.